commons gender wiki:Featured articles/2024/30: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{صفحه اصلی/اصلی/راست/منتخب/الگو <!-------------------------------------------------> <!-- نام عکس بهمراه نوع آن مثلا=example.jpg --> |تصویر = <!-------------------------------------------------> <!-- توضیح عکس --> |جایگزین = <!-------------------------------------------------> <!-- اندازه تصویر معمولا بیش از ۱۵۰ پیکسل نباشد --> |ا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
<!-------------------------------------------------> | <!-------------------------------------------------> | ||
<!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) --> | <!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) --> | ||
|متن = [[حوزه عمومی در امر جنسی|حوزه عمومی در امر جنسی؛]] زیست جنسی انسان در پرتو قوانین و مقررات اجتماعی<br> | |متن = [[حوزه عمومی در امر جنسی|'''حوزه عمومی در امر جنسی؛''']] زیست جنسی انسان در پرتو قوانین و مقررات اجتماعی<br> | ||
جایگاه امر جنسی در حوزه عمومی، در گفتمان تربیت‌محور با پرده‌پوشی، رازآلودگی، مسئله‌زدایی و تکیه بر حیا و عفت همراه است؛ اما گفتمان آموزش‌محور، بر اصالت سکس، مصرف‌گرایی، لذت‌گرایی و آموزش بی‌پرده و فراگیر و تاکید بر قرارداد و رضایت طرفین مبتنی است. بر اساس نظریه‌های کارکردگرایی ساختاری، حوزه عمومی، به‌دلیل مشارکت و سهیم بودن همه افراد جامعه، نیازمند تنظیم کنش‌های انسانی مبتنی بر قراردادها و اعتباریات اجتماعی است.این اعتباریات و قراردادها مستلزم رعایت همه افراد در قالب‌های اخلاق، قانون، مقررات، سنت، ارزش‌ها و شیوه‌های قومی است که در حضور دیگران معنا پیدا می‌کند و نمی‌تواند محل بی‌توجهی مدنی، تماشاگری جنسی، تحریک، ارضا و نمایشگری جنسی باشد؛ بلکه نظارت همگانی بر رعایت عفت و خویشتن‌داری در امر جنسی، لازمه چنین فضایی دانسته می‌شود.ایده مرکزی امر جنسی در گفتمان دینی، «تربیت» و در گفتمان سرمایه‌داری، «آموزش» جنسی است. در ایده تربیت جنسی در حوزه عمومی، افراد برای استفاده عقلانی از غریزه جنسی، تنظیم شیوه‌های ارضا و کنترل انحرافات و لغزش‌های جنسی پرورش می‌یابند. کارکرد این ایده، انتقال و درونی‌سازی هنجارها در بستر حیا و عفت عمومی است؛ اما در ایده آموزش جنسی، تمام جنبه‌های هیجانی، روابط بین فردی، فیزیولوژی سکس، تولید مثل و روش‌های کنترل بارداری آموزش داده می‌شود. در این بستر، آموزش و انتقال بی‌پرده در نهاد آموزش رسمی و بدون رعایت حیا و توجه به عفت صورت می‌گیرد. | جایگاه امر جنسی در حوزه عمومی، در گفتمان تربیت‌محور با پرده‌پوشی، رازآلودگی، مسئله‌زدایی و تکیه بر حیا و عفت همراه است؛ اما گفتمان آموزش‌محور، بر اصالت سکس، مصرف‌گرایی، لذت‌گرایی و آموزش بی‌پرده و فراگیر و تاکید بر قرارداد و رضایت طرفین مبتنی است. بر اساس نظریه‌های کارکردگرایی ساختاری، حوزه عمومی، به‌دلیل مشارکت و سهیم بودن همه افراد جامعه، نیازمند تنظیم کنش‌های انسانی مبتنی بر قراردادها و اعتباریات اجتماعی است.این اعتباریات و قراردادها مستلزم رعایت همه افراد در قالب‌های اخلاق، قانون، مقررات، سنت، ارزش‌ها و شیوه‌های قومی است که در حضور دیگران معنا پیدا می‌کند و نمی‌تواند محل بی‌توجهی مدنی، تماشاگری جنسی، تحریک، ارضا و نمایشگری جنسی باشد؛ بلکه نظارت همگانی بر رعایت عفت و خویشتن‌داری در امر جنسی، لازمه چنین فضایی دانسته می‌شود.ایده مرکزی امر جنسی در گفتمان دینی، «تربیت» و در گفتمان سرمایه‌داری، «آموزش» جنسی است. در ایده تربیت جنسی در حوزه عمومی، افراد برای استفاده عقلانی از غریزه جنسی، تنظیم شیوه‌های ارضا و کنترل انحرافات و لغزش‌های جنسی پرورش می‌یابند. کارکرد این ایده، انتقال و درونی‌سازی هنجارها در بستر حیا و عفت عمومی است؛ اما در ایده آموزش جنسی، تمام جنبه‌های هیجانی، روابط بین فردی، فیزیولوژی سکس، تولید مثل و روش‌های کنترل بارداری آموزش داده می‌شود. در این بستر، آموزش و انتقال بی‌پرده در نهاد آموزش رسمی و بدون رعایت حیا و توجه به عفت صورت می‌گیرد. | ||
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰
حوزه عمومی در امر جنسی؛ زیست جنسی انسان در پرتو قوانین و مقررات اجتماعی
جایگاه امر جنسی در حوزه عمومی، در گفتمان تربیت‌محور با پرده‌پوشی، رازآلودگی، مسئله‌زدایی و تکیه بر حیا و عفت همراه است؛ اما گفتمان آموزش‌محور، بر اصالت سکس، مصرف‌گرایی، لذت‌گرایی و آموزش بی‌پرده و فراگیر و تاکید بر قرارداد و رضایت طرفین مبتنی است. بر اساس نظریه‌های کارکردگرایی ساختاری، حوزه عمومی، به‌دلیل مشارکت و سهیم بودن همه افراد جامعه، نیازمند تنظیم کنش‌های انسانی مبتنی بر قراردادها و اعتباریات اجتماعی است.این اعتباریات و قراردادها مستلزم رعایت همه افراد در قالب‌های اخلاق، قانون، مقررات، سنت، ارزش‌ها و شیوه‌های قومی است که در حضور دیگران معنا پیدا می‌کند و نمی‌تواند محل بی‌توجهی مدنی، تماشاگری جنسی، تحریک، ارضا و نمایشگری جنسی باشد؛ بلکه نظارت همگانی بر رعایت عفت و خویشتن‌داری در امر جنسی، لازمه چنین فضایی دانسته می‌شود.ایده مرکزی امر جنسی در گفتمان دینی، «تربیت» و در گفتمان سرمایه‌داری، «آموزش» جنسی است. در ایده تربیت جنسی در حوزه عمومی، افراد برای استفاده عقلانی از غریزه جنسی، تنظیم شیوه‌های ارضا و کنترل انحرافات و لغزش‌های جنسی پرورش می‌یابند. کارکرد این ایده، انتقال و درونی‌سازی هنجارها در بستر حیا و عفت عمومی است؛ اما در ایده آموزش جنسی، تمام جنبه‌های هیجانی، روابط بین فردی، فیزیولوژی سکس، تولید مثل و روش‌های کنترل بارداری آموزش داده می‌شود. در این بستر، آموزش و انتقال بی‌پرده در نهاد آموزش رسمی و بدون رعایت حیا و توجه به عفت صورت می‌گیرد.
دیگر مقالات منتخب: عوامل اعتیاد زنان – زخم‌آرایی – هنجارهای جنسیتی در خانواده مسلمان